به گزارش روابط عمومي فدراسيون بين المللي ورزش‌هاي زورخانه‌اي و كشتي پهلواني، براساس تحقیقات علمی انجام شده روی تعداد ضربان قلب ورزشکاران ورزش زورخانه، این ورزش در حوزه ورزش‌های هوازی قرار می‌گیرد. در ادامه به عضلات درگير در حركات ورزش‌هاي زورخانه‌اي مي‌پردازيم.

دویدن شاطری: ورزش‌های زورخانه‌ای با رخصت گرفتن و ورود به گود با دویدن شاطری شروع می‌شود که نوعی حالت دویدن آرام است. عضلات اصلی درگیر، اندام‌های تحتانی شامل چهارسر ران، کشاله ران، ساق و کف پا است. در عین حال عضلات دست‌ها و شانه‌ها نیز به‌دلیل حرکات دست‌ها درگیر حرکت هستند.

سنگ گرفتن: بعد از جرگه زدن و کنده زدن نخستین حرکت در مسابقات تیمی ورزش‌های زورخانه‌ای سنگ گرفتن است. سنگ، سنگین‌ترین وسیله ورزشی در زورخانه است که حرکت آن به صورت خوابیده انجام می‌شود، پس فشار از روی کمر برداشته شده و عضلات اصلی درگیر، عضلات کف دست، عضلات قدام و خلف ساعد، دوسر و سه‌سر بازو و کمربند شانه‌ای است. با توجه به حرکات پاها و غلت زدن، عضلات اصلی پشتی، کمری و شکمی کاملا درگیر می‌شوند.